1.Obecnie programy edukacyjne i integracja społeczno-zawodowa dla tzw. wrażliwych (słabszych) grup społecznych są w 99% oferowane w formule zajęć bezpośrednich (w sali), co w czasach pocovidowych stanowi ogromne wyzwanie dla trenerów/nauczycieli. Podczas pandemii wzrosło znaczenie edukacji online. 

​

2.Dlla trenerów i studentów istotne stało się lepsze wykorzystanie technologii. W obszarze szkoleń nie tylko trenerzy będą musieli nauczyć się nowych narzędzi, ale, co ważniejsze, będą musieli nauczyć się i przyjąć w procesie uczenia nowe podejście metodologiczne w stosunku do grup wrażliwych (słabszych). 

​

3.Podstawą jest technologia, ale nie jest ona jedynym narzędziem. Zamiast koncentrować się tylko na dostępie słuchaczy do treści i kursu, nauczyciele/trenerzy muszą również ułatwiać interakcje społeczne, oparte na współpracy, by zapewnić słuchaczom emocjonalną więź w trakcie kursu. 

​

4.Najlepszymi trenerami nie będą ci, którzy dysponują najlepszą technologię, ale ci, którzy odkryją, jakie nowe metodologie są najbardziej odpowiednie, by odpowiedzieć na wyzwania nowej ery online/cyfrowej.

​

5. Trenerzy stają przed wyzwaniem bycia liderami zmian w kierunku nowej ery uczenia się, która będzie koncentrować się na modalności online, a nie na modalności tradycyjnego sposobu uczenia się (w sali), rodzaju oferty, która ma dodatkowe wyzwanie, by być czymś więcej niż tylko szkoleniem; a mianowicie być kluczowym elementem w procesie socjalizacji i integracji. 

​

6.Czynnikami leżącymi u podstaw zwiększonego ryzyka wycofania się w grupie korzystającej ze szkoleń online jest poczucie odłączenia (wyłączenia). Znajdując sposoby nawiązywania kontaktów ze słuchaczami i ułatwiania nawiązywania kontaktów między słuchaczami i ich rówieśnikami, nauczyciele/trenerzy odgrywają kluczową rolę w zwiększaniu zdolności zapamiętywania przez słuchaczy i pomagają im w pełni zaangażować się w program studiów wyższych.